Hergün yeni bir şeyler yaşıyoruz. Her yaşantı ruhumuzda bir iz bırakıp geçiyor. Ben, bu izlerin hayatımızdaki pozitif izdüşümlerinin takipçisiyim.

11 Ocak 2010 Pazartesi

PARÇALI HÜZÜNLÜ

Hafta sonu Gestalt Terapisi grubum vardı. Saatlerce içimizdeki parçaları inceledik durduk. Ne kadar çok parçamızı tanıyıp, temas sınırı geliştirirsek o kadar kendiyle barışık, buluşabilen bireyler olacağımızı öğrendik. Değişim denilen aslında içimizdeki yadsıdığımız parçaları tanımlamak ve onları kucaklamaktan ibaret.


Bu sabah bu yazıyı yazmak için oturdum ve gördüm ki; bugün zeminimde hareket halinde olan pek çok parça var. Ben bir türlü birini seçip konsantre olamıyorum. O zaman bu yazı da benim gibi parçalı hüzünlü olacak bugün.

  • Bir parçası geleceğini planlamakta zorlanacak. Gelecekte ne olmak istediğini bir türlü bulamayacak. 10 yıl sonra kendini nerede görmek istediğini bulamayacak. Ve sonra öğrenecek ki, gelecekle ilgili hayallerin kaybolması yeni bir şeylerin doğumunu müjdeliyormuş. Yaratıcılığın başlayacağını haber veriyormuş. Yeni şeyler üretmek için, planlanmamış farklı adımlar atmak için en uygun zaman gelecekle ilgili hayallerin kaybolduğu anmış.
Ne dersiniz? Ben bunu duyunca biraz rahatladım. Belki de bir bilinmeyenin içinde olmak o kadar da kötü değildir. Belki bu bilinmezlik yeni bir oluşuma gebedir.
  • Bir parçası kendini kusurlarıyla da sevmeyi öğrenecek. Yapabildikleri, yapamadıkları; dış görüntüsü, zayıflıkları, kötü yazıları, keyifli yazıları, hataları ve başarılarıyla bir bütün olduğunu öğrenecek. Kendini olduğu gibi kabul edince daha mutlu olabileceğini öğrenecek.
Ben de bazen kendimi hep doğrusunu yapabilmek için fazla hırpaladığımı fark ettim. Öyleyse bugün ben kendimi olduğum halimle kabul ediyorum.
  • Bir parçası ailesinin varlığı için, sağlığı için şükredecek. Her ne olursa olsun, onlarla birlikte olmak, farklı evlerde, ülkelerde olsalar da aile olabildikleri için, birbirlerini sevdikleri için mutlu olacak. Kimi zaman kayıplar da olabileceğini hatırlatan olaylar yaşayacak, üzülecek.
Ben de ailemin sağlığı ve varlığı için şükrediyorum. İyi ki varsınız.

  • Bir parçası ölümden, kaybetmekten korkacak. Ama sevmeyi bildiği için, bugünü yaşamayı bildiği için, birlikte geçen her günün kıymetini bilebildiği için üzüntüsü hafifleyecek.
Çok sevdiğim bir arkadaşım beklenmedik bir şekilde babasını kaybetti. Üzüntünü paylaşıyorum. Başın sağ olsun.

Resim: http://www.flickr.com/photos/briansolis/520051406/

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder