Size olur mu? Bazen paranız kalmadı sandığınız bir anda elinizi cebinize atarsınız ve geçen kıştan beri ilk kez giydiğiniz paltonun cebinden para çıkar. Ya da kaç zamandır kullanmadığınız çantanın bir gözünde para buluverirsiniz. Ve o para o kadar mutlu eder ki... Hiç ummadığın anda var olmuştur. İhtiyacın varken ortaya çıkmıştır.
Bazen paralarımızı kumbaralarda biriktiririz, bazen yastık altında. Hayat akarken paraları kullanır ve bir kısmını da biriktirmeye devam ederiz. İhtiyacımız olduğunda biriktirdiklerimiz yetişir yardıma. Derin bir oh çekip, "iyi ki bunları biriktirmişim, iyi ki varmış" deriz. Kimi zaman biriktirmek zordur. Dişimizden tırnağımızdan arttırırız. Bedel öderiz. Kimi zaman daha kolay olur. Ama birikimler hep işe yarar. Güvende hissettirir. İşte o yüzden bazen ben bir başkasının birikimi olmak için uğraştım bazen de ben sevdiklerimi biriktirdim.
Bu haftasonu kumbaram meydana çıktı. 35 yaş sendromuyla geçen koca bir haftanın ardından bunun kutlanacak birşey olmadığına karar verip, kutlama yapmama inadımla kendimi daha da sıkıntıya sokarak geçirdim birkaç günümü. Ama şimdi çok mutluyum. Aksiliğin doruğundayken, ummadığım anda paltomun cebinde para buldum; dostlarım çıkageldi bir mum üfledim. Ertesi gün çantamın cebinden para çıktı; yine dostlar toplandı ben yeniden mum üfledim. Sonraki gün acil durum kumbarası açıldı, ailem yanımdaydı ve akşam bir kez daha mumları üfledim. Hayatım kumbaram oldu ve biriktirdiğim insanlar sıkıntıma ilaç oldu. Kumbaram açıldı ve mesajlar, mailler, telefonlar, selamlar, tanıdık yüzler, hatta unutulmuş yüzler ortaya saçıldı. Herkesle karşılaştım.
Yine yeniden doğum günümü kutladık.
Bir yeni yaşa daha girdim. Sevdiklerimle birlikte, keyifle büyümeye devam ediyorum. Bütün ağırlıklarımdan kurtuldum, hafifledim. Sevdiğim dostlarım, canım ailem iyi ki varsınız, iyi ki doğdum. Çok mutlu bir 35lik oldum. :)
Hayatıma dokunan; bu güzel kutlamada buluştuğum herkese çok teşekkürler.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder